Κυριακή 23 Αυγούστου 2015

140η μέρα από 365 Εύβοια Οριό / 140th day from 365 Evia Orio


23.08.2015 Κυριακή
Η μεταφορά από τα χειρόγραφα κείμενα
απ' τις ημέρες των διακοπών συνεχίζεται.
Τα κείμενα τοποθετούνται
με την ακριβή ημερομηνία
που πραγματοποιήθηκε
η κάθε ημέρα τρεξίματος.
08.09.2015
Μετά από δυνατή βροχή νωρίς το πρωί. Η γη χορτάτη από νερό, ξεδίψασε, η λάσπη δεν λερώνει ιδιαίτερα δείγμα της αρμονίας που υπάρχει.

Είναι παράξενη η αίσθηση στο τρέξιμο σε καινούργια μέρη που δεν γνώριζα και δεν είχα ξανατρέξει. Όταν ξεκινάω νοιώθω δυο φορές να γίνεται ζέσταμα. Στο σώμα και στις αισθήσεις απέναντι στο καινούργιο. Σαν να ''ζυγίζω'' τον αέρα, το τερέν, τους ανθρώπους που συναντώ, τον εαυτό μου στο καινούργιο.

Ξεκίνησα απ' τα πεδινά με κατεύθυνση ανατολικά προς την θάλασσα σε αγροτικούς δρόμους. χωράφια, αγελάδες και πιο μακριά τουφεκιές από κυνηγούς. Είχα ενημερωθεί για την διαδρομή κι ήθελα να φτάσω μέχρι την θάλασσα περίπου στα 7 χιλιόμετρα. Tελικά βλέποντας τον χρόνο και την διαδρομή στο runtastic και σκεπτόμενος το πίσω, την γυναίκα μου σε νέο περιβάλλον με τα παιδιά άλλαξα την διαδρομή και βρέθηκα στο πέρασμα που βλέπετε στην φωτογραφία. Ήταν μαγικά, πλούσια βλάστηση δίπλα στο ποτάμι κι εγώ πάνω κάτω να αναζητώ πέρασμα, άνοιγμα για να περάσω στην απέναντι όχθη.

Είναι μοναδικό το τρέξιμο πηγαίνει παντού όπως το οξυγόνο. Μόλις προχθές έτρεχα στο υπέρ-αστικό τοπίο της πρωτεύουσας, χθες και σήμερα στον ορισμό της απόλυτης φύσης.

Τελικά δεν είναι όπως το οξυγόνο, είναι το ίδιο οξυγόνο μ' όσα προσφέρει.

http://www.movescount.com/moves/move74424958

https://www.runtastic.com/en/users/baggeles-psukhoguios/sport-sessions/1007225577

~~~~~~~~~~ 


23.08.2015 Sunday
I am running early in the morning after a strong rain...The earth was not thirsty anymore and the mud didn't get you dirty. This was a sample of the harmony around. 

I felt strange running at places unknown. Usually, when i start the training is like i am doing the warming up phase twice. I heat up my soul and my senses to face the new. It is like i "count" the air, the terrain, the people i meet myself across the new. 

I started running from the lowlands, going east to the sea passing through rural roads, farms, cows and shooting of hunters. I was informed about the route i was following and i wanted to run until the sea, 7 Km away. When i realized the time and the distance watching Runtastic i thought my wife that i have left her behind with two kids in a new environment. I immediately changed my mind and the route going to this passage that you can see in the photo. It was very nice, magic, with lush vegetation near the river. I was looking for a passage to to pass on the opposite bank.

Running fills everything like oxygen. The day before i was running in an urban environment. Yesterday and today i was running in to nature.

Finally, it is not "like" oxygen it is "the oxygen" of life concerning what it offers.